[จบแล้ว/E-book] เสน่ห์บุปผา 心醉

      

     

"สาวน้อยผู้มีจุดมุ่งหมายและอุดมการณ์ของตนเอง"

หวางกุ้ยชิง

ทั้งชีวิตของนางนางต้องการเพียงแค่ให้บิดายอมรับนางในสิ่งที่นางเป็น

แต่พอนางได้พบกับคนผู้หนึ่งจากที่ไม่เคยใส่ใจและรักใครจากใจจริงมาก่อน

อุดมการณ์ที่มีก็เริ่มสั่นคลอนและเปลี่ยนแปลงไป

แต่เปลี่ยนไปในแง่ไหนนั้นก็สุดจะคาดเดา

"บุรุษเจ้าของฉายา 'ฮ่องเต้ไร้ใจ' ผู้ครองแคว้นชิง"

จางเหวินอี้

ผู้ไม่เคยได้รู้จักความรักที่แท้จริง เพราะสิ่งที่เขาเจอมันทำให้เขาเชื่อว่า

ผู้หญิงกับความรักมันคือ "ยาพิษ"

แม้จะมีชายาหลักสิบสนมหลักพัน เขาก็มิเคยใส่พระทัยเหลียวมอง 

เขาคิดกับพวกนางเพียงแค่ดอกไม้งามประดับวังหลวงเท่านั้น หาได้คิดจะหยิบมาเชยชมไม่

นั่นเพราะชีวิตของเขามีเพื่อหน้าที่เพื่อราษฎรและการเอาคืนเท่านั้น

"อ๋องแปดแห่งแคว้นต้าลี่ผู้ไม่เคยได้รับความรักจากบิดา"

ฉีต้าจินซาน

เขาไม่เคยมีตัวตน ไม่เคยอยู่ในสายตา และมักถูกผลักไสไล่ส่งให้ไปอยู่ไกลๆจากวังหลวง

เพียงเพราะบิดาและฮองเฮากลัวว่าเขาจะก่อกบฎ

นานวันเข้าเขาก็กลายเป็นคนเย็นชา และไม่คิดสนใจผู้ใด 

แม้แต่มารดาและน้องชายของตัวเอง

ผ่านคืนวันผันผ่านมานานนัก

ประสบรัก....เพียงหนึ่งใจ มิแปรผัน

แม้บุปผาดาษดื่นเป็นหมื่นพัน

มิครามครันฝันถึงเพียงหนึ่งนาง....

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการอันฟุ้งซ่านของผู้แต่งล้วนๆ ไม่มีส่วนใดที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ทั้งสิ้น

ข้อมูลบางอย่าง คำบางคำ และคำราชาศัพท์ผู้แต่งจะพยายามไม่ให้ผิดพลาด

หากมีข้อผิดพลาดประการใดเชิญแนะนำได้ตามอัธยาศัยนะเจ้าคะ

สำหรับผู้อ่านที่หลงเข้ามาผู้แต่งขอขอบพระคุณมากๆเจ้าค่ะ แต่จะให้ดีอย่าลืมกด Fav. เรื่องนี้ด้วยนะเจ้าคะ อิอิ

รักกุ้ยชิง ก็เหมือนรักผู้แต่ง เรื่องนี้มีเรือหลายลำ เชิญผู้อ่านเลือกลงเรือได้ตามสบายเลยเจ้าค่า

ด้วยรัก : เหอไป๋ซิง

เรื่องนี้มี E-BOOK แล้วค่ะ ยังไงแล้วเข้าไปอ่านตัวอย่างใน MEB ได้เน้อ

    

ด้านล่างคือผลงานของไรท์เองจ้าาาา

 

ชายาป่วนวัง ซูหวังเฟย เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com " ไม่รู้ว่าฟ้าชังหรือสวรรค์แกล้ง วิญญาณของนางจึงได้เข้ามาอยู่ในร่างของ  ซูลี่อิง  บุตรสาวตระกูลซูที่เพิ่งสิ้นใจได้ไม่นาน แม้นางจะพบว่าการใช้ชีวิตอยู่ในร่างของคุณหนูซูลี่อิงผู้นี้ช่างแสนสุขสบายและมีพร้อมทุกอย่างอย่างที่นางไม่เคยได้พบเจอในชาติก่อน แต่มันก็สุขได้ไม่นานนัก เมื่อจู่ๆ ฮ่องเต้ก็ทรงมีราชโองการฟ้าผ่าเฟ้นหาชายาเอกให้  องค์ชายสามหานเหวินเซียว  ผู้ได้ฉายาว่า ‘อ๋องปีศาจแห่งวังหลวง’  ดูเอาเถิด อุตส่าห์หนีงานแต่งจากภพก่อนมาได้ ดันต้องมาเจอวัฒนธรรมคลุมถุงชนในภพใหม่อีก          ก็เอาสิ! ระหว่างชายาตัวป่วนกับท่านอ๋องปีศาจ ใครจะเป็นฝ่ายเอ่ยคำว่า ‘หย่า’ ก่อนกัน          “ท่านอ๋อง! ปล่อยหม่อมฉันลงนะเพคะ!” นางดิ้นสุดแรงหมายจะให้เขาปล่อยนางลง แต่กลับกลายเป็นว่าเขายิ่งกอดรัดนางแน่นขึ้นไปอีก          “นี่! เจ้าจะดิ้นทำไมกัน อยู่เฉยๆ สิ” เหวินเซียวชักหงุดหงิดกับนางมากขึ้นทุกที          “ไม่! ปล่อยหม่อมฉันลงเดี๋ยวนี้!”          “อ๊ะ! ซูลี่อิง หยุดดิ้น!”           ตู้ม! ซ่า!          เสียงน้ำในถังกระเซ็นออกมาดังไปทั่วห้องอาบน้ำก่อนจะเงียบเสียงลง เส้นเลือดบนขมับขวาของเหวินเซียวเต้นตุ้บๆ หากลูกน้องและเหล่าทหารใต้อาณัติของเขามาเห็นภาพนี้ เขาคงไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปวางไว้ที่ใด ฝีมือเพลงยุทธ์หรือก็ล้ำเลิศ แต่กลับต้องมาพลาดท่าเพราะเจ้าเด็กงี่เง่าในอ้อมแขนตนเอง น่าอายเสียจริง          “เจ้านี่นะ!”"

จ้าวหลินหรง เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com “ข้าไม่ไปกับท่านอีกเด็ดขาด” หลินหรงยืนอยู่ข้างจิ่นผิงที่เตรียมจะขึ้นหลังม้าไม่ยอมขยับไปไหน          อี้หลงที่รอนางอยู่ก็เริ่มอารมณ์เสีย เมื่อคืนอุตส่าห์เตือนแล้ว พอรุ่งเช้ามานางก็ทำตัวดื้อกับเขาอีกงั้นหรือ          “จะขึ้นมาดีๆ หรือไม่”          หลินหรงไม่ตอบ ซ้ำยังยืนนิ่ง ในใจของอี้หลงหงุดหงิดเหลือจะเอ่ย สุดท้ายเขาก็ควบม้าเข้าไปใกล้แล้วคว้าเอวบางของนางอย่างรวดเร็ว          “นี่ท่าน!” หมายจะด่าให้เขาสำนึก แต่พอได้เห็นแววตาเจ้าเล่ห์ที่เขามองมานางก็จำต้องหุบปากลง ไม่ใช่ว่านางกลัวเขา แต่เพราะนางเข้าใจดีว่าแววตาที่เขามองมาเช่นนี้หมายความถึงสิ่งใด          “ฉลาดนี่ จำเอาไว้ ทีหลังอย่าทำตัวดื้อกับข้าอีก”          โอ๊ย! ไยนางต้องแพ้ทางให้จิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างเขาทุกทีเลยนะ น่าโมโหที่สุดเลย!

เสน่ห์บุปผา เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com         นางมองค้อนเขาก่อนจะพลิกตัวออกจากการกักกัน พลางว่า “แล้วทำไมข้าต้องรอให้ท่านอนุญาตด้วยเล่า ท่านก็ไปนอนที่เตียงของท่าน ส่วนข้า....อ๊ะ!!”        ฮ่องเต้หนุ่มคว้าแขนเล็กของนางเอาไว้จนร่างบอบบางของนางปลิวมากระแทกกับหน้าอกแกร่งของเขา เหวินอี้ไม่รอช้ารวบตัวนางขึ้นไว้ในอ้อมกอด ใบหน้ารูปไข่ถึงกับตกตะลึงพรึงพรืดกับการกระทำแบบรวดเร็วของเขาจนน่าขัน        “เจ้าไม่มีสิทธิ์ไปนอนที่อื่นนอกจากเตียงของเรา” เขาย้ำชัดในเจตนารมณ์ ส่วนคนในอ้อมแขนยังคงอ้าปากหวอไม่หุบด้วยยังไม่ชินกับสิ่งที่เกิดขึ้น กว่าที่สติของนางจะกลับคืนก็ยามที่แผ่นหลังของนางสัมผัสกับพื้นเตียงแล้วนั่นแหละ        “อ๊ะ! ได้อย่างไรกัน ข้าเป็นหญิงนะ แล้วก็มิใช่นางสนมของท่าน เหตุใดต้องให้ข้ามานอนเตียงเดียวกับท่านเล่า

สามชาติสองภพ ริมแม่น้ำบูรพา ภาค 1 : ผูกชะตา รักหวนคืน เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com รอยยิ้มพึงใจปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาใต้แสงเทียนสลัวอีกครั้ง “เช่นนั้นก็อย่าได้ห้ามข้าเลย เจ้ารู้หรือไม่ ตลอดเวลาที่ข้าต้องปราบกบฏเมืองเสิ่น ไม่มีวันใดที่ไม่คิดถึงเจ้า ข้าแทบนับวันนับคืนอยากให้ศึกจบลงเร็วๆเพื่อจะได้กลับมานอนกอดเจ้าเช่นนี้ ฉะนั้นแล้วอย่าปฏิเสธข้าอีกเลยนะอวี้เอ๋อร์”น้ำเสียงเว้าวอนของหยางเซิงทำเอาหัวใจดวงเล็กๆของไป๋อวี้อ่อนยวบ ไยนางจะไม่รู้ว่าความรักที่สื่อออกมาจากแววตาและน้ำเสียงของเขามันมากมายเพียงไร แต่เพราะนางเป็นเพียงสามัญชนธรรมดาๆจะไปมีสิทธิ์ใดที่จะครอบครองเขาเป็นของตนได้ แต่เพราะนางเองก็รักเขามากเหลือเกินนางจึงไม่อาจปฏิเสธเขาได้เลยเช่นกัน

ฝากกดติดตามเพจด้วยน้าาาาา